17
σήμερα και λόγος πολύς. Αναμνήσεις, αληθινές και ψεύτικες. Πόνος και
αίμα, μα όλοι σαν ήρωες ομιλούν. Ίσως είναι. Ίσως δεν είναι. Εκείνοι
έμειναν ήρωες. Άλλοι πούλησαν το αίμα και τον πόνο τους. Αγωνιστές,
συνδικαλιστές, σουλατσαδόροι.
17 σήμερα και οι αναλύσεις πολλές. Ας πάψουν πια. Θέλουμε να γιορτάσουμε τη μέρα.
17
σήμερα και μέρα γιορτής· γιορτή και θλίψη και σε μένα. Σύμβολα παντού.
Γένεση αντίστασης. Αναγέννηση του δήμου. Ο δείμος του πολίτη οδήγησε στη
μέρα τούτη.
17
σήμερα και λουλούδια. Όχι άλλα στολίσματα. Άνθος ήταν ο πόνος τους. Τα
δικά τους λουλούδια έχουν αγκάθια που πληγώνουν τη δημοκρατία. Το δικό
μας είναι σαν τον ανθό του αγώνα τους.
17
σήμερα και πολλές οι πληγές της μέρας. Πληγές στο μεσοπολεμικό
νεκροταφείο. Πληγές στο σχολείο. Κάθε 17 ξεθάβονται και νέες πληγές.
Νέοι πολιτικάντηδες έρχονται, νέα αίματα. Μα τα αίματα έχουν ξεπληρωθεί.
Δεν πιάνουν οι φοβέρες και οι κατάρες σε νεκρούς. Το χρέος τους έγινε.
Έδειξαν το δρόμο σε μένα.
17
σήμερα και όπλα έκαναν την εμφάνισή τους. Όπλα τότε κινούμενα σκότωσαν·
σκότωσαν το χαμόγελο της νεογέννητης δημοκρατίας. Όπλα αηδίας τώρα
σκοτώνουν· στοχεύουν την μόρφωση. Σημαδεύουν τη σκέψη μας.
17
τότε και πιο μπροστά δεμένοι χειροπόδαρα ρίχνονταν στο κολαστήριο της
Μπουμπουλίνας. 17 και σήμερα και ακόμα ρίχνονται στα κολαστήρια των media, στα κολαστήρια του Guadanamo,
του Αμπού Γράιμπ, του Αφγανιστάν, των λευκών κελιών. Ακόμα η κόλαση
κρατεί. Αντέχει ο βάσανος και εκείνοι ακόμα δεμένοι χειροπόδαρα πολεμούν
τη δική τους χούντα.
17 σήμερα· μέρα σύμβολο. Όχι αναμνήσεις· κουράστηκα με τις αναμνήσεις. Σήμερα είναι η αφετηρία.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου